منظور از درمان جامع ارتودنسی ثابت درمانی است که با هدف منظم کردن دندانهای نامنظم با حفظ و یا افزایش زیبایی لبخند و صورت بیمار انجام می شود. در درمانهای ساده تر ارتودنسی  اهداف درمانی محدود هستند. مثلا ارتودنسی با هدف ایجاد فضا برای کاشت یک دندان غایب یا از دست رفته می تواند درمانی جامع با هدف برقراری نظم دندانی ، ارتقای زیبایی و بهبود عمل جویدن بوده و یا درمانی ساده تر و تنها با هدف تامین فضای کاشت یک دندان باشد.

امروزه در ارتودنسی نوین بیمار در طرح ریزی درمان و انتخاب روش درمانی و اهداف درمانی دخالت مستقیم داشته و متخصص ارتودنسی با ارایه رویکردهای مختلف درمانی و مزایا و معایب آنها،  بیمار را در انتخاب درمان مناسب راهنمایی می کند.

همان طور که اشاره شد درمانهای جامع ارتودنسی ثابت اهداف متعدد داشته و بر حسب اینکه مشکل بیمار محدود به دندانها بوده و یا شامل فکین یا سایر اجزای صورت نیز باشد به یکی از روشهای زیر طرح ریزی می گردد:

•  درمان جامع ارتودنسی  دو مرحله ای در کودکان در حال رشد:

  این نوع درمان ارتودنسی معمولا در سنین دبستان آغاز می شود. پس از اولین معاینه در سن ۷ سالگی متخصص ارتودنسی با تهیه عکس کامل دندانها (که به نام او پی جی یا پانورامیک شناخته می شود) و عکسهای دیگر ، در صورت لزوم ، نظارت بر رویش دندانها را آغاز می نماید و با معاینات منظم با فواصل شش ماه یا یکسال رویش دندانها را تحت نظر می گیرد. در مدت حدودا چهار سال درمانهای ارتودنسی پیشگیری همچون کشیدن متوالی دندانها و در صورت لزوم تجویز پلاک یا سایر دستگاههای ارتودنسی با هدف تغییر الگوی رشد مانند هدگیر ، ارتودنسی فانکشنال و فیس ماسک انجام می شود و در نهایت پس از جایگزینی کامل دنداهای شیری با دندانهای دایمی درمان ارتودنسی ثابت جهت حصول نظم و زیبایی ایده آل انجام می گیرد. در برخی موارد مجموعه معاینات و اقدامات سنین دبستان مشکل بیمار را تا حدی کاهش می دهد که والدین از درمان ارتودنسی ثابت انصراف می دهند. در این موارد متخصص ارتودنسی عوارض احتمالی عدم درمان ارتودنسی ثابت را برای والدین شرح می دهد. در تعداد کمی از بیماران ممکن است عدم نیاز به درمان ارتودنسی ثابت توسط متخصص ارتودنسی گوشزد شود.
  مزیت عمده این روش درمانی ( تحت نظر بودن از سنین رشد کودک) حصول حداکثر زیبایی و ثبات نتیجه درمانی است. در خیلی از موارد درمان زودهنگام نیاز به جراحی یا درمانهای پیچیده ارتودنسی ثابت را از بین می برد.

   

• درمان جامع ارتودنسی ثابت

  دربسیاری از موارد که بیمار در سنین پس از بلوغ مراجعه می نماید امکان درمانهای ارتودنسی پیشگیری وجود نداشته ولیکن امکان ارتودنسی ثابت با هدف حصول نظم و زیبایی و بهبود عملکرد جویدن قابل انجام است. امروزه محدودیت سنی خاصی برای ارتودنسی ثابت وجود ندارد. چنانچه مشکل بیمار علاوه بر کمبود فضا و بی نظمی شامل مشکل در استخوانهای فک از قبیل عقب بودن فک پایین نیز باشد، درمان پس از سنین بلوغ مشکل تر خواهد بود چراکه امکان اصلاح روابط فکی با پلاکهای متحرک و تغییر الگوی رشد وجود نداشته و دو انتخاب درمانی وجود خواهد داشت:

  ۱- کموفلاژ (استتار)، در این روش متخصص ارتودنسی با جابجایی دندانها روی فک مشکل فکی بیمار را مخفی (استتار) می کند. این روش معمولا اثر چندانی بر بهبود زیبایی صورت ندارد. در موارد ناهنجاری شدیدتر درمان استتاری می تواند اثر منفی بر زیبایی صورت داشته و نتایج درمان تمایل زیادی به عود( برگشت بی نظمی دندانها پس از درمان) داشته باشند. در این موارد معمولا جراحی فک به همراه ارتودنسی ثابت پیشنهاد می گردد.

  ۲- جراحی فک به همراه درمان ارتودنسی ثابت ، همانطور که در روش کموفلاژ (استتار) گفته شد در موارد ناهنجاری شدید فکی همچون جلو بودن فک پایین و کوچکی شدید فک پایین درمان جراحی پیشنهاد می گردد:

• درمان جامع ارتودنسی به همراه جراحی فک

  درمان ارتودنسی در مواردی که بیمار علاوه بر بی نظمی دندانی دارای اختلال نسبتا شدید در روابط فکی می باشد به تنهایی اثرات مطلوب زیبایی نخواهد داشت . در این موارد جراحی فک به بیمار پیشنهاد می گردد. بهترین انتخاب برای جراحی فک متخصص جراحی فک و صورت می باشد که با سیستم دندانی و اصول ارتودنسی آشنایی دارد. این درمانها با همکاری متخصص ارتودنسی و جراح فک و صورت انجام شده و معمولا درمانهایی طولانی و پرهزینه هستند. برای اطلاعات بیشتر بر روی عبارت جراحی فک و صورت کلیک کنید.

by

ارتودنسی پیشگیری

منظور از ارتودنسی پیشگیری مجموعه اقداماتی است که با هدف کاهش بی نظمی دندانها و معمولا از سنین دبستان انجام می گیرد. یکی از شایعترین سوالات در این خصوص سن مناسب شروع ارتودنسی پیشگیری و یا سن اولین معاینه ارتودنسی است. در پاسخ به این سوال می توان گفت که بر اساس اغلب منابع علمی اولین معاینه ارتودنسی همزمان با رویش اولین دندانهای دایمی و حدودا شش یا هفت سالگی می باشد. بدیهی است در موارد خاص ممکن است دندانپزشک خانواده و یا متخصص اطفال کودک شما را در سنین پایین تر جهت مشاوره به متخصص ارتودنسی ارجاع دهد.

در ارتودنسی پیشگیری به موارد زیر توجه شده و درمانهای متناسب آغار می گردد:

by