به وب سایت دکتر امین شیروانی خوش آمدید!

دسته بندی همه پست ها در : انواع درمانهای ارتودنسی

هدگیر ، ارتودنسی پیشگیری

دستگاههای خارج دهانی – هدگیر ، چین کپ و فیس ماسک

دستگاههای خارج دهانی ارتودنسی عمدتا در درمانهای تغییر الگوی رشد و در سنین رشد به کار می روند. شایعترین دستگاههای خارج دهانی مورد استفاده در ارتودنسی شامل هدگیر، چانه بند( چین‌ کاپ) و ماسک صورت (فیس‌ماسک) است. مشکل این دستگاه‌ها نمایان بودن آنها است که در بعضی مواقع باعث کاهش همکاری بیمار و عدم استفاده صحیح از دستگاه می شود. از این رو برای بهره گیری از نتایج درمانهای ارتودنسی با دستگاههای خارج دهانی همکاری بیمار و والدین شرط اساسی است.

هدگیر

هدگیر

هدگیر دستگاه خارج دهانی ، ارتودنسی پیشگیری

از این دستگاه برای ممانعت از رشد فک بالا و در مواقعی برای حفظ موقعیت و یا عقب بردن دندانهای فک بالا استفاده می شود. مشکل ظاهری این دستگاه و نیز احتمال صدمه دیدن صورت یا چشم بیمار هنگام باز کردن یا ضربه خوردن به دستگاه در صورت بی احتیاطی بیمار از معایب این دستگاه به شمار می رود. امروزه با کاربرد پیچ های داخل استخوانی (مینی اسکرو) دستگاههای داخل دهانی با کارکرد مشابه طراحی شده است هر چند که در همه موارد به خوبی هدگیر عمل نمی نمایند.
از این دستگاه معمولا برای ممانعت از رشد فک بالا در سن رشد در بیمارانی که فک بالای جلو ، صورت کشیده و یا فک پایین عقب رفته دارند استفاده می شود. در مواردی که دستگاه برای عقب بردن یا عقب نگهداشتن دندان‌های‌ بالا تجویز می شود دستگاه ممکن است در سنین پس از رشد نیز به کار رود. استفاده از هدگیر معمولا در هنگام خواب نیز توصیه می گردد. مدت استفاده از دستگاه در روز و طول مدت درمان توسط متخصص ارتودنسی تعیین می گردد.
هدگیر با توجه به محل قرار گرفتن کش یا تسمه خارج دهانی به انواع مختلف تقسیم می‌شود که نوع و جهت اتصال تسمه دستگاه و همینطور فرم سیم های کمانی آن (فیس بو) ، جهت و محل اعمال نیرو به فک و دندان را مشخص می کند لذا به هیج وجه نباید توسط بیمار تغییراتی در دستگاه ایجاد شود. این دستگاه از دو جز تشکیل شده یکی دو کمان سیمی ضخیم که به یکدیگر لحیم شده اند و در محل مشخصی به سیستم دندانی فک بالا وصل می شود (فیس بو) و بخش دیگر دستگاه با تسمه ای مخصوص به پشت سر بیمار یا پشت گردن وصل می‌شود( هد استرپ یا نک استرپ).

چانه بند(چین کاپ)

چین کپ ، چین کاپ ، چانه بند

چین کپ ( چانه بند)

این دستگاه خارج دهانی روی چانه بیمار وصل شده و فک پایین را به سمت عقب و پایین فشار می‌دهد. این دستگاه در برخی از بیمارانی که فک پایین آنها از حد معمول بزرگ‌تر است، کاربرد دارد. امروزه به علت تاثیرات کم و غیر قابل پیش بینی چین‌کپ از این دستگاه کمتر استفاده می شود و استفاده از آن به موارد خفیف و در سنین حدود هفت سالگی محدود می شود. بخش جلویی چین‌کپ روی چانه قرار گرفته و بخش تسمه ای شکل عقبی آن پشت‌سر بیمار قرار می‌گیرد.

یکی از مشکلات استفاده از این دستگاه تحریک چانه بیمار است. برای جلوگیری از ایجاد واکنش تماسی پوست ناشی از استفاده از چانه بند می توان قسمت داخلی چین کپ را که در تماس مستقیم با پوست چانه قرار می گیرد با پودر تالک و یا پودر بچه آغشته کرد. این مساله به ویژه در تابستان و محیط های مرطوب بیشتر مشکل ساز است.

در برخی موارد که موفقیت‌هایی در درمان با چین‌کپ طی دوره طولانی به دست آمده است پس از برداشتن دستگاه ، نتایج درمان در مدت زمان کوتاهی در حوالی سنین بلوغ از بین می‌رود .بنابراین استفاه از این دستگاه امروزه در ارتودنسی چندان توصیه نمی‌گردد و بیشتر جنبه روانی دارد.

ماسک صورت(فیس‌ماسک)

فیس ماسک ، ارتودنسی پیشگیری

فیس ماسک ، ارتودنسی پیشگیری

از این دستگاه برای تحریک رشد فک بالا رو به جلو و پایین استفاده می شود. این دستگاه در بیمارانی که فک بالای عقب رفته و ظاهرا فک پایین جلو آمده داشته ، شدت مشکلشان خفیف بوده و عامل وراثتی قوی برای این مشکل ندارند کاربرد بسیار مطلوبی داشته و ممکن است نیاز به جراحی در سنین بالاتر را مرتفع سازد.دستگاه از سنین حدود ۷ تا ۱۰ سالگی به کار می رود و در صورت وجود شرایط خاصی در بیمار و همکاری وی در استفاده از دستگاه اثرات بسیار مطلوبی دارد هر چند که حوالی سنین بلوغ ممکن است قسمتی از نتایج درمان عود نماید. یکی از مشکلات این دستگاه تحریک پوست چانه و پوست پیشانی است. برای جلوگیری از ایجاد واکنش تماسی پوست می توان قسمتهایی که در تماس مستقیم با پوست هستند را با پودر بچه آغشته کرد.حجم زیاد دستگاه و لزوم استفاده از آن هنگام خواب نیز باعث کاهش همکاری کودک می گردد. شرط اصلی موفقیت در درمان فیس ماسک وجود انگیزه در بیمار و والدین و همکاری کافی آنها است.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather
بیشتر بخوانید
ارتودنسی ثابت

درمان جامع ارتودنسی ثابت

منظور از درمان جامع ارتودنسی ثابت درمانی است که با هدف منظم کردن دندانهای نامنظم با حفظ و یا افزایش زیبایی لبخند و صورت بیمار انجام می شود. در درمانهای ساده تر ارتودنسی  اهداف درمانی محدود هستند. مثلا ارتودنسی با هدف ایجاد فضا برای کاشت یک دندان غایب یا از دست رفته می تواند درمانی جامع با هدف برقراری نظم دندانی ، ارتقای زیبایی و بهبود عمل جویدن بوده و یا درمانی ساده تر و تنها با هدف تامین فضای کاشت یک دندان باشد.

امروزه در ارتودنسی نوین بیمار در طرح ریزی درمان و انتخاب روش درمانی و اهداف درمانی دخالت مستقیم داشته و متخصص ارتودنسی با ارایه رویکردهای مختلف درمانی و مزایا و معایب آنها،  بیمار را در انتخاب درمان مناسب راهنمایی می کند.

همان طور که اشاره شد درمانهای جامع ارتودنسی ثابت اهداف متعدد داشته و بر حسب اینکه مشکل بیمار محدود به دندانها بوده و یا شامل فکین یا سایر اجزای صورت نیز باشد به یکی از روشهای زیر طرح ریزی می گردد:

  •  درمان جامع ارتودنسی  دو مرحله ای در کودکان در حال رشد:

    این نوع درمان ارتودنسی معمولا در سنین دبستان آغاز می شود. پس از اولین معاینه در سن ۷ سالگی متخصص ارتودنسی با تهیه عکس کامل دندانها (که به نام او پی جی یا پانورامیک شناخته می شود) و عکسهای دیگر ، در صورت لزوم ، نظارت بر رویش دندانها را آغاز می نماید و با معاینات منظم با فواصل شش ماه یا یکسال رویش دندانها را تحت نظر می گیرد. در مدت حدودا چهار سال درمانهای ارتودنسی پیشگیری همچون کشیدن متوالی دندانها و در صورت لزوم تجویز پلاک یا سایر دستگاههای ارتودنسی با هدف تغییر الگوی رشد مانند هدگیر ، ارتودنسی فانکشنال و فیس ماسک انجام می شود و در نهایت پس از جایگزینی کامل دنداهای شیری با دندانهای دایمی درمان ارتودنسی ثابت جهت حصول نظم و زیبایی ایده آل انجام می گیرد. در برخی موارد مجموعه معاینات و اقدامات سنین دبستان مشکل بیمار را تا حدی کاهش می دهد که والدین از درمان ارتودنسی ثابت انصراف می دهند. در این موارد متخصص ارتودنسی عوارض احتمالی عدم درمان ارتودنسی ثابت را برای والدین شرح می دهد. در تعداد کمی از بیماران ممکن است عدم نیاز به درمان ارتودنسی ثابت توسط متخصص ارتودنسی گوشزد شود.
    مزیت عمده این روش درمانی ( تحت نظر بودن از سنین رشد کودک) حصول حداکثر زیبایی و ثبات نتیجه درمانی است. در خیلی از موارد درمان زودهنگام نیاز به جراحی یا درمانهای پیچیده ارتودنسی ثابت را از بین می برد.

     

  • درمان جامع ارتودنسی ثابت

    دربسیاری از موارد که بیمار در سنین پس از بلوغ مراجعه می نماید امکان درمانهای ارتودنسی پیشگیری وجود نداشته ولیکن امکان ارتودنسی ثابت با هدف حصول نظم و زیبایی و بهبود عملکرد جویدن قابل انجام است. امروزه محدودیت سنی خاصی برای ارتودنسی ثابت وجود ندارد. چنانچه مشکل بیمار علاوه بر کمبود فضا و بی نظمی شامل مشکل در استخوانهای فک از قبیل عقب بودن فک پایین نیز باشد، درمان پس از سنین بلوغ مشکل تر خواهد بود چراکه امکان اصلاح روابط فکی با پلاکهای متحرک و تغییر الگوی رشد وجود نداشته و دو انتخاب درمانی وجود خواهد داشت:

    ۱- کموفلاژ (استتار)، در این روش متخصص ارتودنسی با جابجایی دندانها روی فک مشکل فکی بیمار را مخفی (استتار) می کند. این روش معمولا اثر چندانی بر بهبود زیبایی صورت ندارد. در موارد ناهنجاری شدیدتر درمان استتاری می تواند اثر منفی بر زیبایی صورت داشته و نتایج درمان تمایل زیادی به عود( برگشت بی نظمی دندانها پس از درمان) داشته باشند. در این موارد معمولا جراحی فک به همراه ارتودنسی ثابت پیشنهاد می گردد.

    ۲- جراحی فک به همراه درمان ارتودنسی ثابت ، همانطور که در روش کموفلاژ (استتار) گفته شد در موارد ناهنجاری شدید فکی همچون جلو بودن فک پایین و کوچکی شدید فک پایین درمان جراحی پیشنهاد می گردد:

  • درمان جامع ارتودنسی به همراه جراحی فک

    درمان ارتودنسی در مواردی که بیمار علاوه بر بی نظمی دندانی دارای اختلال نسبتا شدید در روابط فکی می باشد به تنهایی اثرات مطلوب زیبایی نخواهد داشت . در این موارد جراحی فک به بیمار پیشنهاد می گردد. بهترین انتخاب برای جراحی فک متخصص جراحی فک و صورت می باشد که با سیستم دندانی و اصول ارتودنسی آشنایی دارد. این درمانها با همکاری متخصص ارتودنسی و جراح فک و صورت انجام شده و معمولا درمانهایی طولانی و پرهزینه هستند. برای اطلاعات بیشتر بر روی عبارت جراحی فک و صورت کلیک کنید.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather
بیشتر بخوانید
جراحی فک و صورت

جراحی فک و صورت

به طور کلی درمان مشکلات شدید ارتودنسی که به همراه عدم هماهنگی ابعاد اجزای استخوانی صورت می باشند ممکن است نیازمند جراحی فک و صورت باشد. برخی از این دسته ناهنجاری ها عبارتند از:

  • جلو بودن فک پایین
  • اپن بایت شدید (فاصله بین دندانهای بالا و پایین هنگامی که دهان بسته است).
  • چانه یا فک پایین کوچک یا عقب رفته
  • تنگی شدید فک بالا
  • عوارض ناشی از ضربه به صورت یا نقایص مادرزادی
  • مشاهده لثه بیش از حد هنگام لبخند زدن

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmailby feather

بیشتر بخوانید